გააჩერე, გაააჩერეეეე!

რას შეიძლება ადამიანმა ასე შემოუძახოს? სამარშუტო ტაქსს? ტაქსს? მატარებელს? არამც და არამც. ეს ისეთი შეძახილია, ეტყობა გაასწრო უკვე და, ეჰ.... მაგალითად ერთმა ჩემმა ნაცნობმა თავის უფრო მეტად ნაცნობს არც მეტი არც ნაკლები, პირდაპირ მოსთხოვა გააჩეროს ყველა ის ინდივიდი, ვინც უკეთ დადის, დარბის, აზროვნებს და მოკლედ, გეზი აქვს წინ წარმატებებისკენ. მიეცით ნიჭსა გზა ფართოო? თუ არ გიშვებენ როგორ? თაყვანისცემა ღირსებასო? უღირსები რომ წამოგვაჯდნენ თავზე? გაგებაც ჩამოყალიბდა ცოტა ბოდიში და ქურდული და კიდევ უფრო მეტად გაუგებარი. ამბობს ადამიანი პირდაპირ მეთქი-მე ამდენი არ შემიძლია, ვერ ვქაჩავ, მიჭირს ბოლოს და ბოლოს, ოღონდ მართლა უჭირს, მატერიალურად კი არა! მაგრამ ჩემზე წინ სხვა რატომ უნდა წავიდეს? მითუმეტეს მაშინ, როცა ამის საშუალებას გვაძლევს ხელთ არსებული ბერკეტები? ასეთებისთვის სინდისი სამსჯავრო არასოდეს იქნება, მხოლოდ თვალებს გიფახულებენ ურცხვად: პროფესიონალები ვართ გენაცვალე. ვაი და ვაი. არადა რეებს გიჩალიჩებენ? გაგიჟდები ხანდახან ისე გაგიკვირდება. თან ისე უჩუმრად, თუ ჭკუა არ გიჭრის ვერც მიუხვდები, იმიტომ თუნდაც, რომ უცოდველი კრავების როლს თამაშობენ საზოგადოებაში, სცენარსაც არა უშავს, რეჟისორი ჰყავთ გამოცდილი, მსგავს ინტრიგებში მრავალწელგამოვლილ_ გამობრძნედილი. თან რა ომახიანად შემოგძახიან მაღლობიდან_ მაინც ამოგთხრიიი. ვითომ?