როდესაც რაიმე ეგაუგებრობა ხდება, ან რაღაცისადმი ინტერესი გვიჩნდება, ჯერ სიტუაციის სიღრმისეულ გარკვევას ვცდილობთ და ჩნდება კითხვების წყება: რატომ მოხდა? რატომ ამდენ ხანს ვერ გაიგეთ? რატომ არაფერი იღონეთ? და გაგრძელდება ასე დაუსრულებლად მანამ, სანამ არ ამოჩნდება ვიღაც თავხედი და ლავირების მიზნით არ მოგახლის ცხვირში, იმიტომ, იმიტომ.
და ეს რა შემთხვევაში ხდება იცი? როცა ვიღაც თავისი ზღვარსგადასული თავხედობით და უვიცობიოთ ცდილობს კანონზე მაღლა დადგეს. ჰოდა იწყება უფლებებით პროვოცირება, მე ასე მინდა და ვაკეთებ კიდეც, ან რას შეეპასუხებვი_გასდის და....და რატომ გასდის? იმიტომ. ხო, იმიტომ. ამ დროს ჩვენსკენ რა ხდება? ანუ უბრალო მოკვდავებისკენ? ჩვენ ვხდებით გმირები, ყოველდღე სამკვდრო–სასიცოცხლო ბრძოლა გვაქვს გამართული ცხოვრებასთან და არ ვურიგდებით ბედისწერის უმოწყალო დარტყმებს.არ ვეგუებით დამარცხებას და ვაჟკაცურად ვებრძვით, რათა უვარგის ნივთებს არ დავემსგავსოთ და ერთი პატარა ადგილი დავიკავოთ ამ თითქოსდა უაზროდ მოწესრიგებულ ქაოსში. ხოდა ეს კი იძახებს იმიტომო, გასდის და....
Комментариев нет:
Отправить комментарий